♥بهارنارنج♥

زن خسته از روزگار!

يك وحشي گسيخته از زندگي سخت

من را ببر به وحشت يك خواب بي صدا

آرام و بي صدا به خيالي هميشه تخت

من خسته ام از اينكه كسي عاشقم شود

من خسته ام از اينكه تو را عاشقت كنم

رد شو از اين جنون زنانه كه بيخود است

آخر تو را چگونه ...؟ كجا..؟ عاشقت كنم

هي عاشقانه قصه به چشمم نخوان كه من

در پيچ و تاب قصه ي تو جا نميشوم

عصياني ام اگر چه كمي خسته ام ولي

ديگر براي دلخوشي ات پا نميشوم

با بوسه روي گردن من غلت ميزني

در من جنون عشق خودت را بهم نزن

تكليف عشقبازي ماها مشخص است

من را براي دلخوشي خود رقم نزن

از اين بدن براي خودت ؛ سهم برندار

مردي درون رگ به رگم خانه كرده است

زن بودنم بهانه ي تلخي ست در قفس

بغضي درون زندگي ام لانه كرده است

زن نيستم ...شبيه تو مردي درونم است

مردي كه عاشقانه به من بوسه مي زند

مردي درون آينه زل مي زند به من

مردي كه از نگاه زنش دل نمي كند..

من خسته ام...توخستگي ام را به دل نگير

ردشو برو..به زندگي ام خو گرفته ام

مرداب لحظه هاي مرا درخودت ببين

در يك كفن به شكل تنم بو گرفته ام

...
اما نرو...بمان و مرا با خودت ببر!

آرام و بي صدا به خيالي هميشه تخت

از اين سكوت تلخ و از اين خاطرات بد

 از اين هواي مرگ...

                                   از اين زندگي سخت

                              "بهار حق شناس"

نظرات شما عزیزان:

رسول

ساعت20:20---15 دی 1394

این چه چشمست و چه ابرو و چه لب
این چه قدست و چه رفتار عجب

این چه خطست و چه خالست و چه حسن
این چه تمکین چه جا و چه ادب

هر یکی از دگری شیرین تر
لب و دندان و دهان و غبغب

جلوه‌هایت همه آرایش ناز
غمزه‌هایت همه اسباب و طرب

حرکاتت همه موزون و بجا
سکناتت همه مطبوع و عجب

پای تا سر همه شیرین و لطیف
این چه نخلست سراپای رطب

شب هجران تو غم بر سر غم
روز وصلت همه شادی و طرب

شب اغیار زدیدار تو روز
روز من از غم هجران تو شب

شب اغیار ز تو روز و چه روز
روز فیض از تو شب آنگاه چه شب

مهرزاد

ساعت17:55---15 دی 1394

[وب سایت]

گلویم را همان بره ای برید که

عمری برای محافظت از او گرگ ها مرا دریدند !
پاسخ:اخی!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: